حسن بارانی, معصومه, شریف نیا, فریبا, نژادستاری, طاهر, اسدی, مصطفی. (1395). بررسی ریز ریخت‌شناسی الگوی اپیدرمی گلپوش در گونه‌های جنس .Delphinium L. در ایران. زیست شناسی تکوینی, 8(4), 11-22.
معصومه حسن بارانی; فریبا شریف نیا; طاهر نژادستاری; مصطفی اسدی. "بررسی ریز ریخت‌شناسی الگوی اپیدرمی گلپوش در گونه‌های جنس .Delphinium L. در ایران". زیست شناسی تکوینی, 8, 4, 1395, 11-22.
حسن بارانی, معصومه, شریف نیا, فریبا, نژادستاری, طاهر, اسدی, مصطفی. (1395). 'بررسی ریز ریخت‌شناسی الگوی اپیدرمی گلپوش در گونه‌های جنس .Delphinium L. در ایران', زیست شناسی تکوینی, 8(4), pp. 11-22.
حسن بارانی, معصومه, شریف نیا, فریبا, نژادستاری, طاهر, اسدی, مصطفی. بررسی ریز ریخت‌شناسی الگوی اپیدرمی گلپوش در گونه‌های جنس .Delphinium L. در ایران. زیست شناسی تکوینی, 1395; 8(4): 11-22.
بررسی ریز ریخت‌شناسی الگوی اپیدرمی گلپوش در گونه‌های جنس .Delphinium L. در ایران
1گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران
2عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
3گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم و تحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی تهران ایران
4بخش گیاهشناسی، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، تهران، ایران
چکیده
در این پژوهش گلپوش خارجی 28 گونه از جنس Delphinium با میکروسکوپ الکترونی نگاره SEM)) مورد مطالعه ریز ریخت شناسی قرار گرفت. در مشاهدات میکروسکوپ الکترونی گلپوش‌ها از نظر کرک دار بودن، شکل کرک‌ها، تراکم کرک، و الگوی اپیدرمی گلپوش بررسی شدند و بدین جهت جدول صفات تهیه گردید. در این بررسی گونه‌ها از نظر داشتن یا نداشتن کرک به دو گروه کرک آلود و بدون کرک و از نظر تنوعات کرک به 4 گروه strigose، villous، crispate و hooked و همچنین از نظر الگوی اپیدرم گلپوش، به 6 گروه papillae،cup shape، rugose، straite، granular و straite rugose گروه‌بندی شدند. این نتایج نشان داد کمپلکس گونه ایD. crispulum، D. elbursense، D. speciosum و D. dasycarpum تفاوت هایی را از نظر نوع کرک گلپوش و الگوی اپیدرمی گلپوش نشان می دهند. همچنین در مطالعات ریز ریخت شناسی الگوی اپیدرمی گلپوش جدایی گونه های کمپلکس D. saniculifolium از D. aquilegifolium و D. tuberosum از D. cyphoplectrum طبق این نتایج تایید می شود. واژه‌های کلیدی: ریزریخت شناسی، الگوی اپیدرمی گلپوش، SEM، Delphinium، ایران
Micromorphological tepal epideramal patterns study of Delphinium L. species in IRAN
نویسندگان [English]
Masoomeh Hasan Barani1؛ Taher Nejadsattari3؛ Mostafa Assadi4؛
1Department of Biology, Faculty of Basic Science, Research and Science Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
3Department of Biology, Faculty of Basic Science, Research and Science Branch, Islamic Azad University, Tehran Iran
4Research Prof., Department of Botany, Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran, Iran.
چکیده [English]
In this research the outer tepal of 28 species of Delphinium were micromorphologically studied using Scaning Electron Microscope (SEM). Tepals were examined through electronic microscope observations regarding hair existing, hair form, hair density and tepal epidermal patterns and a separate table was prepared. In this study results showed the species were classified in two groups of hairy and hairless, and regarding the hair diversity in four groups of strigose, villous, crispate and hooked, also tepal epidermal patterns categorized into six groups including the papillae, cup shape, rugose, striate, granular and striate rugose. These results indicate that species complex of D. crispulum, D. elbursense, D. speciosum and D. dasycarpum show differences regarding the type of tepal hair and tepal epidermal patterns. Also, the micromophological study of tepal epidermal pattern, confirmed the separation of D. saniculifolium from D. aquilegifolium and D. tuberosum from D. cyphoplectrum.
Keywords: Micromorphology, Tepal epidermal pattern, SEM, Delphinium, IRAN
[2] Bursali B, Dogan C, 2005, Pollen morphology of some Delphinium L. (Ranunculaceae) taxa in Turkey. Hacettepe J. Biol. Chem. (34): 1-17
[3] Christensen K.I., and Hansen H.V., 1998, SEM studies of epidermal patterns of petals in Angiosperms. Opera Botanica. No. 135.1-91.
[4] Davis P.H., 1965, Delphinium in Flora of Turkey, Edinburgh at the University Press, 2:108-134.
[5] HasanBarani M., Sharifnia F., Nejadsatari, T., Assadi, M., 2017, Description and Molecular diagnosis of a new species of Delphinium (Ranunculaceae) from Northeast Iran, Biodiversitas, 18 (2): 639-644.
[6] Ilarslan H., Ilarslan R., and Blanch C., 1997, Seed morphology of the genus Delphinium L. (Ranunculaceae) in Turkey ،Collect. Bot. (Barcelona) 23: 79-95.
[8] Jabbour F., Renner S., 2011, Consolida and Aconitella are an annual Clade of Delphinium (Ranunculaceae) that diversified in the Mediterranean basin and Irano-Turanian region, Taxon, 60(4): 1029-1040.
[9] Jabbour F., Renner S., 2012, A phylogeny Delphinieae (Ranunculaceae) Shows that Aconitum is nested within Delphinium and that Late Miocene transitions to long life cycles in the Himalayas and Southwest China coincide with bursts in diversification ،Journal of Molecular Phylogeny and Evolution, 928-942.
[10] Komarov V.L, 1970, Ranals and Rhoeadales ، Flora of the U.S.S.R, (Translated From Russian) ،Smithsonian Institution and the National Science Foundation ،Washington D.C. 5:79-143.
[11] Metcalfe C.R., Chalk L. 1950, Anatomy of the dicotyledons. – Clarendon Press, Oxford.
[12] Mirzadeh S.S., Assadi M., Sheidai M., 2015, Taxonimic implication of trichomes on pedicels and silicules in Allyssum L. (Brassicaceae) species in Iran, Iranian journal of Botany, 21(2): 133-141.
[13] Parsa A., 1951, Flora de Iran, Tehran University.
[14] Sharifnia F. HassanBarani. M., Assadi, M., 2013, Notes on some species of the genus Delphinium (Ranunculaceae) in Iran, Iranian journal of Botany, 19(2): 202-210.
[15] Sharifnia F. Z., Behzadi Shakib, S. 2012, Epidermalpetal patterns of 13 Iranian Rubus L. (Rosaceae) species. -Ann. Biol. Res. 3(6): 2734-2740.
[16] Towensend C., Evan G., 1974, Flora of Iraq of collaboration of the Botany Directorate of the Minisitry of Agriculture and Agrarian Reform, 2, Baghdad.
ابتدای صفحه