1شهریار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهریار، معاونت آموزشی
2گروه باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
3گروه باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
4گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
5گروه علوم گیاهی-دانشکده علوم زیستی- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
سبزی تره ایرانی در زنجیره غذایی مردم ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است و توده‌های زیادی از آن با ویژگی‌های متفاوت در مناطق مختلف ایران کاشته و سازگاری یافته اند. لذا به منظور به‌نژادی در این سبزی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاٌ تصادفی با سه تکرار و در هفت توده منتخب انجام پذیرفت. از ترکیب های مختلف تنظیم‌کننده رشد 2,4-D به غلظت‌های صفر، 2، 4 میلی‌گرم بر لیتر و BA با غلظت صفر، 2، 4 میلی‌گرم بر لیتر در محیط کشت‌ها استفاده گردید. تیمارها بر چتر گل های باز نشده انجام شد و درصد رویان‌زایی، درصد باززایی، درصد بقا، درصد شیشه‌ای شدن، درصد کالوس‌زایی ریزنمونه ها و تعداد گیاهان هاپلوئید مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد توده شادگان در محیط کشت حاوی4 میلی گرم در لیتر BA و 2 میلی گرم در لیتر 2,4-D دارای بیشترین درصد رویان‌زایی(81/12%) و درصد باززایی(6/12%) بود. در توده اراک بیشترین درصد کالوس زایی (51/0%) و در توده شادگان کمترین (16/0%) میزان مشاهده شد. از مجموع 42525 گل کشت شده، 1001 رویان(35/2 %) و 972 باززائی(1/97 %) و 946 گیاه (5/94%) بقا یافتند. در مجموع هفت گیاه هاپلوئید به دست آمد که بیشترین تعداد هاپلوئیدی مربوط به توده گیلان به تعداد 4 گیاه از مجموع 6075 گل کشت شده و در محیط کشت دارای4 میلی گرم در لیتر BA و 2 میلی گرم در لیتر2,4-D بود.
-The effect of various growth regulator compounds on gynogenesis of Allium ampeloprasum Taree group in vitro
نویسندگان [English]
Mohammad Javad Shakouri1؛ Mohammad Reza Hassandokht2؛ Sepideh Kalateh Jari3؛ Kambiz Larijani4؛ Faezeh Ghanati5
1Islamic Azad University, Shahriar Branch
2Department of Horticulture, Agriculture and Natural Resources Faculty, Tehran University, Karaj, Iran
3Department of Horticulture, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
4Department of Chemistry, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
5Department of Plant Biology, Faculty of Biological Science, Tarbiat Modares University (TMU), POB 14115-154
چکیده [English]
Persian leek (Allium ampeloprasum) has a special place in Iraninan's food chain. Many accessions by different characteristics have been cultivated and adapted in different regions of Iran. In order to investigate the breeding of this vegetable, an experiment was conducted in a randomized complete block design in three replications. For this purpose, 7 accessions of Persian leeks were selected. Various growth regulator componds2, 4 D at 0, 2 and 4 mg/lit and BA with 0, 2 and 4 mg/l were used in culture medium. The treatments were done on unopened flowers' umbrella and embryogenesis, regeneration and callus percentages of micro samples and the number of haploid plants were measured. The results indicated that Shadegan accessions in culture medium including 4 mg/l BA and 2 mg/l D-4,2 had the highest Percentage of embryogenesis (12.81 %) and regeneration (12.6%). The highest percentage of callus (0.51%) and lowest percentage of callus (0.16%) have been observed in arak and shadegan accession, respectively. Out of 42525 flowers cultivated, 1001 embryo (2.35%), 972 regenerate (97.1%) and 946 plants (94.5%) have survived. Eventually, seven haploid plants were observed. The highest number of haploid was observed in culture medium with 4 mg /liters BA and 2 mg/liters 2.4.D. in Guilan accession.
ابتدای صفحه